Erik Baas

Stoel

In dit onderzoek van mijn stoel ben ik opzoek naar het Archetype, in beweging. 

John Pawson zei ooit iets over de visuele chaos van overbodige complexiteit. Dit zette mij op scherp. 
Zelf erger ik mij enorm aan toevoegingen die er niet toe doen, of zelfs afleidend zijn van het verhaal.
Het verhaal is datgene wat een architect/ontwerper, .. wil uitdragen met het ontwerp.

De stoel mag complex zijn, maar het verhaal niet ondermijnen.
De stoel ondersteunt niet alleen wanneer je rechtop zit, maar ook als je lui onderuit wil zitten.

De stoel is het archetype stoel, maar zonder dat ik woorden gebruik, wil ik dat het haar verhaal vertelt, die voortkomt uit de aard van mijn werk. Om de diepgang van het ontwerp te laten ontdekken door de gebruiker. (Project loopt nog)

De opdracht: Ontwerp voor een familie van adel, op hun landgoed een columbarium.

Een plek waar levenden en doden elkaar 'ontmoeten', is voor mij een plek van licht en van schaduw. Mooie en minder mooie herinneringen, maar een plek waar je naartoe wil om tot rust te komen, verlicht te worden, omarmd te worden met herinneringen.

Vanuit het christelijk geloof van de familie kwam ik tot een abstract beeld van het kruis, als vorm ontwerp voor het columbarium.
Daarnaast gaf ik dit project de naam: Tree of Life. De urnen staan in de muur, voor een grote oude boom.

Gekozen heb ik voor de betreffende locatie van het columbarium, omdat er de hele dag zon op staat, op de as van Oost naar West. Niet direct zichtbaar vanaf de woning, maar vanaf het columbarium wel op het landgoed.